Mijn energieniveau begon steeds meer bergaf te gaan. Ik was vaak moe en futloos, na een werkdag was ik helemaal op. Mijn nachten waren rampzalig: ik raakte niet in slaap, werd meerder keren per nacht wakker en snoozen was een dagelijkse gewoonte omdat ik niet uitgerust was.

Ik kreeg steeds vaker buikpijn, een opgeblazen gevoel en last van mijn darmen. Als extraatje kwam daar steeds regelmatiger nog (spannings-) hoofd- en nekpijn en ontstekingen aan mijn rechterschouder bij. Op deze leeftijd al zoveel last, dit kon toch niet normaal zijn?

Wat zou dit dan worden over 10, 20, 30, … jaar? Dit was voor mij het teken dat er iets moest veranderen, al had ik op dat moment geen idee hoe eraan te beginnen.

Het feit dat alles wat met gezondheid te maken had, niet bepaald sexy in mijn oren klonk maakte de start niet bepaald makkelijker. 

Ik begon meer op mijn voeding letten, wat voelde al snel als diëten. Ik startte ook op m’n eentje in de fitness. Zelf ben ik nooit echt sportief geweest, dus liefst van al sportte ik op uren dat er niet te veel andere meer aanwezig waren. Laat staan dat ik vol vertrouwen aan groepstrainingen durfde deel te nemen. Het was meer een opgave dan dat ik er echt plezier in kon beleven. Was dit het dan? Hier wilde ik me er niet zomaar bij neerleggen.

Ik ging op zoek en vond uiteindelijk een methode die voor mij werkte, een combinatie van ademhaling, slaap, voeding, het immuunsysteem en (buiten) bewegen.

Zelf stond ik er eerst wat twijfelachtig tegenover. Dat verdween heel snel toen ik dit op mezelf ging toepassen. Op een paar weken tijd ging mijn energie van het klein waakvlammetje naar een grote steekvlam. Het felst van al: het was niet eens een opgave. 

Ik voel op nu nog steeds veel fitter en energieker dan ooit tevoren. Na mijn werkdag heb ik nog zin om leuke dingen te doen. Slapen staat voor mij nu gelijk aan pure ontspanning. Wat een zalig gevoel om te weten dat als je in bed kruipt je zo in slaap valt en doorslaapt. Ik word nu zelfs uitgerust voor mijn wekker wakker. Buikpijn, een opgeblazen gevoel en darmklachten heb ik nog zelden. Tenzij ik me echt nog eens een tijdje heb laten gaan. En ja hoor, dat gebeurt ook bij mij nog wel eens. Het grote verschil is dat ik nu direct weet wat ik moet doen om hier in no time weer van af te raken. De hoofd- en nekpijn hebben ondertussen plaats gemaakt voor rust en ontspanning in mijn lijf. En aangezien mijn schouderklachten nu weg zijn, is de zin om (buiten) te sporten vanzelf naar boven gekomen, zelfs in de winter.

Er gebeurt nooit iets zonder reden. Door te weten hoe dit werkt draai je dit in no-time opnieuw de goede kant op. Hierdoor werd voor mij een gezonde levensstijl niet alleen makkelijk, maar vooral terug sexy en plezant.